Prolog

15. grudnia 2015

     - Jak śmiesz odbierać mi żonę?! - wrzaski wściekłego piłkarza odbijały się echem po szatni. - Mówię do ciebie! - krzyczał za plecami swojego przyjaciela, który nie miał najmniejszej ochoty wdawać się w dyskusje. Przerzucił torbę sportową przez ramię i ruszył w kierunku drzwi. - Słyszysz?! - odwrócił go do siebie i wymierzył cios prosto w twarz .
     - Ałć... - jęknął cicho pod nosem, otarł ciepłą krew wierzchem dłoni i spojrzał w oczy przeciwnika. - Chcesz się teraz o nią bić? - zrzucił torbę znów na ziemię. - Myślisz, że to rozwiąże wszystkie problemy? Nie bądź dzieckiem!
     - Musiałeś postawić na swoim! Wiedziałeś, że ją kocham! - młodszy z mężczyzn wpadł w szał.
     - Co tu się dzieje? - szybko weszłam do szatni, kiedy tylko usłyszałam ich wymianę zdań. Stanęłam między nimi i najpierw zwróciłam się do blondyna. - Kochanie, zostaw nas samych. Proszę. - spojrzałam w jego piwne tęczówki i mimowolnie się uśmiechnęłam.
     - My się jeszcze policzymy! - krzyknął ten niższy.
     - Eh... - westchnęłam podchodząc do niego i kładąc ręce na jego klatce. Objął mnie. - Chyba mamy sobie wiele do wyjaśnienia... - oswobodziłam się z jego uścisku, ale przeszedł mnie ten sam dreszczyk, który zawsze czułam, gdy patrzył w moje oczy. - Musimy się rozwieść...

***

19. grudnia 2015

     Od tej nieprzyjemnej rozmowy minęło kilka dni, a ja nadal nie potrafię dojść do siebie. Czuję jak w głębi duszy nadal go kocham. Był dla mnie kimś ważnym, był dla mnie wszystkim, był po prostu całym moim światem.
     Widzicie szkic w rogu tego pamiętnika? Nie wierzę, że przedstawiał kiedyś nas. Tak zakochanych, pełnych nadziei i marzeń... Jednak wszystko to, co stanęło na naszej drodze, doprowadziło właśnie do tej przykrej rozmowy. Ale zacznijmy może od początku, jestem Hannah Eichmann-Götze. Tak Götze. Żona tego słynnego piłkarza...


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Drogie Czytelniczki!
Zostawiam Was z kolejnym opowiadaniem. Na razie prolog i zakładka z Bohaterami :) Zapraszam też do zakładki Informowani, jeśli chcecie bym powiadamiała Was o kolejnych rozdziałach. Trochę inna forma, wierzę, że oryginalny pomysł i mam nadzieję, że początek się podoba ;) Będę wdzięczna za jakieś polecenie, przecież same najlepiej wiecie, że Każdy komentarz motywuje do działania ;)
Pozdrawiam,
Ruda! :)